تاریخچه پروبیوتیک

عروس البینو اصفهان, [01.07.19 23:53]

‍ #پروبیوتیک

تاریخچه پروبیوتیک

عبارت پروبیوتیک (Probiotic) از کلمه یونانی پروبیوس گرفته شده و برخلاف آنتی‌بیوتیک که به معنای ضد حیات است در لغت به معنای حمایت از حیات (For Life) است. پروبیوتیک محصول می است که به طور زنده و مستقیم در جیره به مصرف می‌رسد و سبب ایجاد تعادل در جمعیت می روده و پیش‌گیری از عفونت‌های گوارشی، بهبود عملکرد حیوان و افزایش رشد دام و طیور می‌شود. برخلاف آنتی‌بیوتیک‌ها، مصرف پروبیوتیک‌ها به وسیله دام و طیور هیچ‌گونه باقی مانده نداشته و مقاومت می نیز ایجاد نمی‌کند. میکروارگانیسم‌هایی که به عنوان پروبیوتیک به جیره طیور افزوده می‌شوند، معمولاً جزء میکروب‌های دستگاه گوارش هستند. از این میکروارگانیسم‌ها می‌توان لاکتوباسیل‌ها، استرپتوکو‌ها، پروبیوباکترها، بیفیدوباکترها و بعضی از باسیل‌ها را نام برد.

پارکر (1974) برای نخستین بار عبارت پروبیوتیک را مورد استفاده قرار داد. او پروبیوتیک‌ها را ارگانیسم‌ها و موادی معرفی کردکه در ایجاد تعادل می روده شرکت می‌کنند. تعادل می در حقیقت نسبت مفید بین لاکتوباسیل‌ها و میکروب‌های دیگر دستگاه گوارش است. در سال 1992 اداره نظارت بر مواد غذایی و دارویی ایالات متحده (FDA) به جای کلمه پروبیوتیک از اصطلاح میکروب‌های مستقیم تغذیه شده (DFM or Direct Fed-Microbials) استفاده کرد که مورد استفاده محققان این کشور است، ولی در کشورهای اروپایی و سایر کشورها کلمه پروبیوتیک بیش‌تر استفاده می‌شود. سه ویژگی مهمی که پروبیوتیک‌ها باید داشته باشند عبارتند از:

1- مقاومت به اسیدیته و اسیدهای صفراوی

2- توانایی اتصال به دیواره پوششی دستگاه گوارش

3- توانایی تولید آنزیم

گروه مختص به پرورش برزیلی یا لاوبرد

محفلی گرم و صمیمانه برای کمک به پرورش تخصصی این پرنده کوچک و دوست داشتنی

https://t.me/arosalbinesfahan0313